#57 Lato koloru wiśni Carina Bartsch

Lato koloru wiśni Carina Bartsch 

Informacje szczegółowe :

tłumaczenie: Emilia Kledzik 
tytuł oryginału: Kirschroter Sommer 

data wydania:17 czerwca 2015

liczba stron: 496

cykl: Lato koloru wiśni (tom 1)

wydawnictwo: Media Rodzina

Kilka słów o fabule:

Emely, czyli sarkastyczna studentka literaturoznawstwa jest niesamowicie szczęśliwa z powodu przeprowadzki jej najlepszej przyjaciółki. Jej entuzjazm jednak słabnie, gdy dowiaduję się, że dziewczyna ma zamiar zamieszkać ze swoim bratem, do którego Emely chowa głęboką urazę z przeszłości. Niespodziewanie studentka zaczyna dostawać wiadomości od tajemniczego Luki. Jak potoczą się losy dziewczyny?

Moja opinia:

Choć fabuła z pozoru wydaje się banalna i większości zdarzeń możemy się domyślić, ta książka niesamowici mi się spodobała. Sprawką tego byli świetnie wykreowani główni bohaterowie, którzy potrafili rozbawić do łez. Dialogi to niesamowicie, błyskotliwe i przemyślane wypowiedzi. Nigdy nie czytałam tak zabawnej książki. Gdybym miała opisać tę powieść jednym słowem użyłabym przymiotnika sarkastyczna. To jeden z lepszych romansów akademickich jakie czytałam. Nie sądziłam, że ta książka przypadnie mi do gustu, gdyż nie przepadam za takimi historiami, a tu taka miła niespodzianka. Zakończenie pozostawiam bez komentarza, takie sytuacja powinny być niedopuszczalne, powieść urywa się w tak pasjonującym momencie, a ja nie mam kontynuacji. Jak najszybciej muszę ta naprawić. Minusem, do którego mogę się przyczepić to mała ilość akcji. Książka miała prawie 500 stron, a ja przeczytałam ją w jeden dzień, to musi o czymś świadczyć. Reasumując jak najbardziej wam polecam!

Oprawa graficzna:

Moim zdaniem okładka jest w pewien sposób intrygująca, choć nie do końca w moich klimatach. Widnieją na niej twarze głównych bohaterów. Ich wygląda pokrywa się z opisami w książce.

Komu może się spodobać ?

Szukacie niesamowicie zabawnej i lekkiej historii, do poczytania. Ta powieść na pewno was usatysfakcjonuje.

Cytaty:

- Drzwi są tam - wskazał - A może mamy w lodówce ukrytą windę, o której nic nie wiedziałem ?

- Bardzo śmieszne – warknęłam i poczułam, że się rumienię. Powinien wsadzić swoją cholerną głowę do piekarnika i zobaczyć, czy nie ma w nim windy.

- Ale to działa-powiedział pewnym siebie głosem- Lecisz na mnie. -Lecę na ciebie jak zepsuty szybowiec.

''Ludzie dzielili się na tych, którzy potrafili tańczyć, i na tych, których ruchy przypominały raczej atak epilepsji albo pingwina na lodzie.''

Ocena:

8,5/10

Podsumowanie:

Wciągająca i odprężająca powieść, choć moim zdaniem to dopiero początek historii. Nie mogę doczekać się, kiedy sięgnę po kolejny tom i poznam dalszej lody głównych bohaterów.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu